Ik ben een wereldreiziger

Elk jaar trek ik naar de gekste plaatsen op aarde om er de cultuur, fauna, flora en kunst op te snuiven. Dit jaar zijn die prachtige mogelijkheden niet meer doenbaar door Covid-19. Ik koos er daarom voor om mezelf als kunsteducator voor een weekje om te toveren tot reisbegeleider die een route op maat uitstippelde voor de kinderen die in de week van 13 juli ’20 zich inschreven voor een stage in de brede school van Sint-Agatha-Berchem. Op maandag startte onze reis met Vormidable gedurende een week de hele wereld rond.

Graag deel ik met jullie de leukste momenten uit ons reisdagboek:

Na het bestuderen van de wereldkaart bouwden we als echte ontdekkingsreizigers een boot om zeeën te bevaren, en een vliegtuig om in vogelvlucht naar elk land te kunnen vliegen! De houten vormen van Vormidable werden al snel ingezet als masten, vleugels, een anker, een groot stuur, en zelf aan gordels en hamburgers voor onderweg werd gedacht!

Het eerste Vormidable-ticketje bracht ons naar ‘pandaland’ oftewel, China. De kinderen experimenteerden met een echte Chinese inktsteen en vouwden boten zoals origami-kunstenaars dat doen! Tijdens deze reis leerden we zelfs onze naam in het Chinees schrijven. Dinsdag namen we de boot naar de aller koudste plek op onze planeet: Antarctica. We bouwden alle ijsdieren na met Vormidable en gingen vervolgens als echte ijsbeeldbouwers aan de slag en maakten onze eigen ijssculpturen!

Woensdag bracht ik de kinderen naar Australië en liet hun aan de slag gaan als ware Aboriginal kunstenaars. Dat wil zeggen, bolletjes, puntjes, cirkeltjes,… kunst met alles wat rond is! We gingen op zoek naar alles wat bol is en bouwden kangoeroes en koala’s met enkel de ronde vormen van Vormidable. We maakten zelfs een schilderij zonder penselen maar met dingetjes waarmee we bolletjes konden stempelen: Dopjes, kroonkurkjes, wattenstaafjes, onze vingers, ellebogen, en nog gekker: met onze neus! Om de dag af te sluiten hielden een aantal kinderen een kleine Aboriginal dansvoorstelling op echte Australische didgeridoo muziek.

(de foto’s zijn ter illustratie van het Imaginarium)

Donderdag was een fantastische gekke dag! Wie had ooit gedacht dat je terug in de tijd kon reizen? Deze keer gingen we niet met onze boot of vliegtuig op reis maar met een zelfgebouwde teletijdmachine! De kinderen zochten samen naar een perfecte constructie waar je helemaal door kon kruipen, gemaakt uit tafels, stoelen, lakens en natuurlijk Vormidable! De allerkleinste blokjes van Vormidable werden de brandstofjes voor de machine, hoe meer blokjes in de machine, hoe verder je terug kon in de tijd. Ieder kind had zijn eigen taak aan de machine: een machinist, een stewardess, een elektricien en zelfs een dokter die je een Vomidable-ketting gaf als geluksbrenger voor in het andere tijdperk. Toen we allemaal klaarstonden om erdoor te kruipen vroeg ik de kinderen waar ze het allerliefst terug naar toe wouden reizen. Ik werd geraakt door antwoorden zoals ‘ik wil terug naar de tijd toen corona er nog niet was’ of ‘naar de tijd toen ik in de buik van mijn mama zat’… Uiteindelijk kropen we uit de teletijdmachine als mensaapjes in de oertijd en maakten we prachtige grottekeningen met houtskool.

Op onze laatste dag kozen de kinderen zelf waar ze naartoe wouden reizen. Afrika, Voetballand, Tunesië, krabbeneiland, lavaland,… elke plek op de wereldkaart sprak hun aan. Met heel wat knutselmateriaal bouwden we elk ons eigen huis specifiek voor dat plekje waar we zouden willen wonen. Een iglo, een boomhut, een woonboot,…

Om onze reis af te sluiten speelden we allerlei spelletjes met Vomidable en bouwden we samen een kleine tentoonstelling voor de ouders met al onze vondsten en creaties die we op reis tegenkwamen en samen creëerden. Hierin toonden de kinderen niet alleen een ontdekkingsreis rond de wereld die ze hadden afgelegd, maar vooral een reis die ze samen hebben afgelegd, met enorm veel verbindingen tussen elkaars verhaal. Een verhaal dat zich afspeelt in de meest prachtige herinneringen en fantasiewerelden van een kind!